Uitvoering

Espace RN 2.2i

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1992

Jaar van aanschaf

2004

KM-stand bij aanschaf

270.000 km

KM-stand laatst

0 km

ERVARINGEN

5 juni 2008

Wijlen mijn Renault Espace roept een dubbel gevoel op.

Toen ik hem vier jaar geleden kocht omdat een vierde kind niet meer in de Passat paste, was onze financiële situatie zodanig dat we serieus overwogen een Keverbusje te kopen. Op de valreep vond ik toen deze Espace bij ome Henk met de gouden kettingen en de joggingbroek. Een keurige auto met 7 zitplaatsen, veilig transport voor het hele gezin en nog van plastic ook, dus alleen een roestig benzineklepje.

Een gok, maar de eerste twee jaar heeft de auto voorbeeldig gereden en ook de APK’s zijn zonder probleem gepasseerd. Wat wel vlug opviel was de onderbemeting van de elektrische aansluitingen. Verschillende stekkertjes, waaronder die van de complete ventilatie, heb ik door kroonsteentjes vervangen omdat ze compleet gesmolten waren. Zaken als deursloten, ventilatie e.d. zijn dan ook steevast gedeeltelijk kapot.

Daar staat zijn enorme ruimte tegenover. Als je de vijf (loodzware, dat wel) stoelen verwijdert kun je de gekste dingen vervoeren, ik doe een greep: koelkasten, een 7-spels harmonium, een complete hoekkeuken, grote partijen gipsplaten, sloopmateriaal waar je anders een container voor nodig hebt... de auto heeft ons in die zin bakken geld gescheeld. Daarnaast is het een bijzonder kindvriendelijke auto. De kofferbak is zo laag dat kinderen ook langs achter in kunnen stappen en overal zijn zakjes, bakjes en klepjes om speelgoed in op te bergen.

De 2.2RN is nogal traag, maar als hij eenmaal rijdt rij je vlug te snel. Door zijn hoge zit en voor die tijd toch stille motor merk je niet dat je te snel rijdt. Wel is de zit erg recht en de beenruimte krap door de wielkasten. De versnellingsbak schakelt zoals ik het van Renaults uit die tijd gewend ben: stug, moeilijk en hakerig. Daarentegen vind ik de wegligging en het rijcomfort beslist aangenaam (ook voor wagenzieke kinderen).

Helaas begon na twee jaar een litanie van op zichzelf begrijpelijke leeftijdgerelateerde problemen. Versleten injectoren, versleten koelsysteem, kapotte koppeling, versleten ontsteking, versleten remmen, en alles uiteraard met tussenpozen van een paar maanden en steevast leidend tot een stilgevallen auto, waarvan vier (!) keer tijdens een leuk uitje met het hele gezin. Na het tweede wegenwachtbezoek dat eindigde in een zwaar rokende motor en een transport op de vrachtwagen (wederom: met het hele gezin) was het vertrouwen en de zin om nog te investeren weg. De Toyotadealer gaf een mooie korting op een Picnic als ik de Espace niét in zou ruilen, waarop ik de wagen ter sloop heb aangeboden.

Enkele opvallende zaken:
- ondanks de problemen waren werktuigbouwkundige collega’s onder de indruk van de souplesse waarmee de motor nog liep
- olieverbruik was absoluut nihil
- in de handige bakken onder de voorruit kun je niets leggen, omdat dat irritant spiegelt in de voorruit
- het interieurkunststof is na 15 jaar toch behoorlijk gedegenereerd, met name de kunststof sierrandjes worden brokkelig
- een aanrijdinkje met een plantenbak verloopt bij een kunststoffen auto ook anders: er breekt domweg een hoek af. Even uitdeuken lukt dus niet...

PROBLEMEN

5 juni 2008

- Kokende motor (radiator en thermostaat vervangen)
- Injector kapot (vervangen)
- Weer een injector kapot (alle vervangen)
- Koppelingspedaal tegen de bodem (kabel kapot, gevolg van defecte koppeling)
- Motoruitval tijdens snelwegrit (ontsteking waarschijnlijk kapot, niet meer gerepareerd)

Verder een hele lange rits ’normale’ vervangingen en defectjes.

5,0